Ο «Λογικός» ήταν ο πιο συμπαθής και αγαπητός Μεθανίτης.
Αύριο θα γίνει η κηδεία στους Αγίους Θεοδώρους.
Τη φωτογραφία τη δανείστηκα από την Γιάννα Κωνσταντά.
Ο «Λογικός» ήταν ο πιο συμπαθής και αγαπητός Μεθανίτης.
Οι ιστορίες που μπορώ να διηγηθώ για τον Αλέκο, αυτό ήταν το πραγματικό του όνομα, είναι άπειρες.
…Μόνο έγχρωμα σλιπάκια φοράω!
Ένα πρωϊνό χτύπησε το κινητό μου.
– Καλημέρα σας.Πρέπει να έρθετε στο Ασκληπιείο Βούλας, έχει χτυπήσει ο γιός σας. Τον έφεραν χθες το βράδυ αιμόφυρτο.
Τα πόδια μου λύγισαν, η φωνή έτρεμε. Ρώτησα: «πότε ήρθε;»
Η ευγενής νοσοκόμα μου απάντησε: «Κύριε Λέκκα, ο γιος σας μου έδωσε το τηλέφωνο».
– Λάθος κάνετε, δεν με λένε Λέκκα.
Η νοσοκόμα, επέμενε, μου έδωσε ένα χαρτάκι με το τηλέφωνο σας ο γιος σας.
Μετά το αρχικό σοκ, κατάλαβα ποιός ήταν, πήρα το αυτοκίνητο και πήγα στη Βούλα. Προηγουμένως, πέρασα από τον Μαρινόπουλο στο Πασαλιμάνι και ψώνισα, λευκά εσώρουχα, παντόφλες κλπ.
Πήγα στο Ασκληπιείο και τον βρήκα στο κρεβάτι. Αφου τον ρώτησα, πως χτύπησε του έδωσα τα εσώρουχα και πήγα να φύγω.
Τότε, ο «Λογικός» με ρώτησε: «τι χρώμα έχουν τα σλιπάκια».
Του είπα: «λευκά».
Τότε, με αγανακτισμένο ύφος, μου λέει: «πάρτα πίσω, μόνο έγχρωμα φοράω»…
Το μπάρκο και η πανσέληνος…
Ο «Λογικός» σε νεαρή ηλικία ταξίδευε. Μάγειρας στα πλοία. Όμως, έγιναν κάποια γεγονότα και έχασε την ικανότητα να ταξιδεύει.
Δούλευε σερβιτόρος στην 2ας Μεραρχίας στον Πειραιά και αλλού.
Όμως, κάποια στιγμή, δεν μπορούσε να εργασθεί.
Σκέφθηκα μαζί με τον Δημήτρη, να του βγάλουμε σύνταξη. Κοίταξα στο Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο τι υπηρεσία είχε, αλλά του έλειπαν κάτι λιγότερο από δύο μήνες.
Τότε, στη γραμμή ήταν το «Άγιος Νεκτάριος» του φίλου Αντώνη Βεντούρη. Του εξήγησα την περίπτωση, συμφώνησε να ναυτολογηθεί και να συμπληρώσει την θαλάσσια υπηρεσία, ώστε να βγει η σύνταξη.
Όλα κανονισμένα. Του βγάλαμε και πάλι ναυτικό φυλλάδιο και την
Δευτέρα έμπαινε στο βαπόρι. Του το ανακοίνωσα την Παρασκευή.
Ομως, την επόμενη ημέρα, Σάββατο, είχε πανσέληνο. Δεν τα πήγαινε καλά με το ολόγιομο φεγγάρι.
Ξημερώματα, άρχισε να σπάει όλες τις λάμπες της παραλίας. Το αποτέλεσμα ήταν αντί για το βαπόρι, να πάει συνοδεία στον Πειραιά για θεραπεία…
Οι τρελοί…
Κάθε φορά που πήγαινε στο Δρομοκαϊτιο, με ειδοποιούσαν να τον επισκεφθώ. Είχε περάσει την πρώτη φάση, βεβαίως.
Πάω ένα απόγευμα μετά την εφημερίδα και τον συναντάω στο Χαϊδάρι.
Μετά τις πρώτες ερωτήσεις, ήθελε να μου γνωρίσει τον γιατρό. Πήγαμε προς τους θαλάμους. Μπήκα πρώτος και έστριψα αριστερά.
Ακούω την φωνή του «Λογικού»: «μην πας απο εκεί, είναι όλοι τρελοί. Εκεί κοιμάμαι, απο δω είναι ο γιατρός!».
Οι γυναίκες
Σε κάθε βουλευτικές εκλογές ή δημοτικές εκλογές, ο «Λογικός» ήταν σταθερός στις προτιμήσεις του.
Ψήφιζε, πάντα γυναίκα υποψήφιο. Έβλεπε τα βιογραφικά σημειώματα των γυναικών του συνδυασμού ή του κόμματος και διάλεγε, βεβαίως, την πιο όμορφη.
Πάντως, είχα εξασφαλίσει τη μόνιμη υποστήριξη του στις δημοτικές εκλογές. Μάλιστα, πάντα μου έδινε και την ταυτότητα μήπως τον χρειαζόμουν να το βάλω υποψήφιο.
Στις εκλογές, ήταν ο μοναδικός, που μου έφερνε τα αναλυτικά αποτελέσματα απο το τμήμα της Κυψέλης Μεθάνων, όπου ψήφιζε.
Βλέπετε, είχα κερδίσει την εμπιστοσύνη του «Λογικού», γιατί οι τρελοί, κατά τη γνώμη του, δεν με ψήφιζαν…
