Το έργο του Σπύρου Καραμάνου
Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Πόρου μας ενημερώνει: Η αγαπητή φίλη και δεινή ερευνήτρια παλαιών εφημερίδων Τιτίκα Μπουρνάκη εντόπισε στο τεύχος της εφημερίδας »ΣΗΜΑΙΑ» της 13-6-1887 και ανάρτησε στη σελίδα της στο Facebook, ένα εντυπωσιακό άρθρο για τη δημιουργική δράση του τότε δημάρχου Τροιζηνίων γιατρού Σπύρου Καραμάνου.
Το άρθρο συντάχτηκε για υποστήριξη της προεκλογικής καμπάνιας του Καραμάνου εν όψει των επερχομένων δημοτικών εκλογών του 1887, στις οποίες ήταν υποψήφιος για τον δήμο Τροιζηνίων, όπου ανήκε τότε ο Πόρος, ο Γαλατάς, ο Δαμαλάς, η Ντάρα, το Βαλαριό και τα Μαζώματα (Πασάς-Βίδι).
Στο άρθρο παρατίθεται εμπεριστατωμένα, όλο το δημιουργικό έργο του Καραμάνου στις προηγούμενες δημαρχιακές του θητείες, κάτι που αξίζει να δούμε και να αξιολογήσουμε, απολαμβάνοντας και τη γλαφυρότητα της σύνταξης του κειμένου του και των ιδεών που τόσο όμορφα διατυπώνονται στην αρχαΐζουσα γλώσσα της εποχής.
Το έργο συνοψίζεται στα παρακάτω:
1. Θητείες από το 1857 μέχρι και 1870-71
α. Κατασκευή μεγάλης δεξαμενής στο Λεμονοδάσος για την άρδευση των λεμονοδένδρων.
β. Κατασκευή του προβλήτα της Πλάκας Λεμονοδάσους μήκους 20 μέτρων για να προσεγγίζουν και να φορτώνουν τα καΐκια.
γ. Κατασκευή στο Γαλατά μεγάλου πηγαδιού για ύδρευση των κατοίκων και άρδευση των κτημάτων της περιοχής.
δ. Ανακαίνιση εκ θεμελίων του μητροπολιτικού Ναού Αγ. Γεωργίου.
2. Θητεία από 1877 μέχρι 1882
α. Ανέγερση δεξαμενής και κατασκευή δικτύου ύδρευσης από το όρος Αδέρες στον Πόρο μέσω υποβρύχιας σύνδεσης μέχρι τη δεξαμενή, καθώς και δικτύου διανομής του νερού σε 6 κρουνούς στη Σφαιρία.(Η δεξαμενή κτίστηκε στη θέση παλαιότερου Ναού Αγ. Σπυρίδωνος ιδιοκτησίας Καραμάνου, όπου ιερέας ήταν ο πατέρας του. Ο Καραμάνος δώρισε το οικόπεδο του ναού στο δήμο.)
β. Ανανέωση του ενός τρίτου των δέντρων του Λεμονοδάσους που είχε καταστραφεί από την ασθένεια κομμίωση με 10.000 νέα δενδρύλια.
γ. Επιβολή αναγκαστικής είσπραξης παλαιών χρεών προς τον δήμο.
δ. Αξιοποίηση του κληροδοτήματος Σπ. Καρέλλη για κατασκευή μαρμαρόγλυπτου αναβρυτηρίου (σιντριβανιού) στην τότε περιοχή Δημοτικής Αγοράς (σήμερα πλατείας του δημαρχείου).
ε. Περιτοίχιση του χώρου του παλαιού Νεκροταφείου (αργότερα 1ου Δημ. Σχολείου) και μετατροπή του σε δημοτικό κήπο.
στ. Δενδροφύτευση με φτελιές (ψηλά σκιερά δέντρα) όλης της παραλίας της Σφαιρίας.
3. Θητεία από 1882 μέχρι 1887, αφού επανεξελέγη «άνευ αντιπάλου», λόγω της δραστηριό- τητάς του.
α. Διοχέτευση στον Πόρο (Σφαιρία) του νερού από τη Βρυσούλα Καλαυρίας και διανομή του στην πόλη σε 6 επιπλέον κρουνούς για συμπλήρωση της ύδρευσης της πόλης.
β. Αγορά με δικές του δαπάνες και τοποθέτηση της προτομής του Καποδίστρια στην ομώνυμη πλατεία και ενός ακόμη αναβρυτηρίου μπροστά στο κρηπίδωμα της πλατείας για να υδρεύονται και τα προσορμούντα εκεί πλοία. (Σήμερα το αναβρυτήριο βρίσκεται στη γειτονική πλατεία Βιρβίλη).
γ. Συμπλήρωσε την λιθόκτιστη κατασκευή της προκυμαίας από την Κολόνα μέχρι
και την πλατεία Καποδίστρια που ήταν τότε το δημαρχείο και άλλα δημοτικά
καταστήματα.
δ. Επισκεύασε τα δημοτικά αυτά κτήρια στην ίδια πλατεία για στέγαση του Ειρηνοδικείου και άλλων υπηρεσιών, απαλλάσσοντας τα οικονομικά του δήμου από επιβάρυνση ενοικίων.
στ. Ανήγειρε το καμπαναριό του Αγ. Γεωργίου, αξιοποιώντας τη δωρεά της συζύγου του Ελισάβετ προς τον δήμο.
ζ. Συγκρότησε υφαντήριο υφασμάτων και χαλιών στο Εκπαιδευτήριο Θηλέων (σημερινό 2ο Δημ. Σχολείο), όπου εργάζονταν 50 κορίτσια του δήμου.
η. Σχεδίασε την κατασκευή αμαξιτού δρόμου από το Γαλατά στο Βίδι (προφανώς του σημερινού κεντρικού δρόμου προς Δαμαλά, Βίδι, Μέθανα).
Ο Καραμάνος συνέχισε το έργο του και μετά την επανεκλογή του το 1887 με άλλα σημαντικά έργα, εξ ών και η διάνοιξη διώρυγας στο στενό μεταξύ Σφαιρίας και Καλαυρίας στα 1891-93 με τεχνογνωσία Γάλλων μηχανικών από τη διώρυγα της Κορίνθου που και αυτή ανοιγόταν εκείνη την εποχή. Η σπουδαιότητα του έργου ενέκειτο στο ότι με την εναλλαγή των υδάτων από ανατολικά προς δυτικά της διώρυγας διαλύθηκαν τα έλη από τα στάσιμα νερά στη μεριά της Πέρλιας και ανακουφίστηκαν οι κάτοικοι και το προσωπικό του Ναυτικού από τη δυσοσμία, τα κουνούπια και την ελονοσία. Αξιόλογο επίσης έργο της ίδιας εποχής ήταν και η διάνοιξη του αμαξιτού δρόμου προς Προγυμναστήριο, Ασκέλι και Μοναστήρι. Ο εργολάβος κατασκευαστής των περισσοτέρων από όλα τα παραπάνω έργα ήταν ο Αθανάσιος Καλλίνικος.