Οι σημαντικότεροι προορισμοί της Τροιζηνίας και των Μεθάνων

ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ Ν. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Η Τροιζηνία και τα Μέθανα έχουν σημαντικούς προορισμούς που αξίζουν να τους δούν εκτός από τους ντόπιους και οι ξένοι και Έλληνες επισκέπτες της περιοχής; Σαφώς και έχουν. Υπάρχουν αξιόλογοι αρχαιολογικοί χώροι, μοναδικά μονοπάτια, απόμερες παραλίες, τους κρατήρες του ηφαιστείου, όπου την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα έχει ο κρατήρας της Καμμένης Χώρας, βυζαντικά ξωκλήσια, το κάστρο του Φαβιέρου, τις αρχαιότητες της Αρχαίας Τροιζήνας, το Διαβολογέφυρο, η Πέτρα του Θησέα, ο υδροβιότοπος της Ψήφτας, το Παλαιόκαστρο, το Θρονί, τα σπήλαια Στενό και Περιστερίου, η Μαγούλα.
Ωστόσο, οι τουρίστες έχουν την δυνατότητα να συμμετέχουν σε δράσεις και σε επισκέψεις σε ιδιωτικούς χώρους, που θα τους μείνουν αξέχαστες. Αλλά ας δούμε αναλυτικότερα τις δράσεις και τους χώρους που προτείνουμε:

1. FISHING TRIPS POROS

Μια διαφορετική δραστηριότητα για τους επισκέπτες και τους κατοίκους της περιοχής μας είναι ο αλιευτικός τουρισμός με το σκάφος του Τάσου Λαδά. Λεπτομέρειες θα βρείτε στην ιστοσελίδα http://www.fishingtripsporos.gr.
Το αλιευτικό σκάφος που γίνονται οι ημερήσιες περιηγήσεις ονομάζεται «ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ-ΠΟΠΗ». Το έτος κατασκευής του είναι το 2004, είναι ξύλινο , έχει μήκος 9 μέτρα και πλάτος 3,20 μέτρα.
Περιληπτικά θα σας διηγηθώ ότι η βόλτα μας ξεκίνησε γύρω στις 9 π.μ. από τον προβλήτα στον Γαλατά που ελλιμενίζονται τα αλιευτικά σκάφη. Η ημέρα ηλιόλουστη, η θερμοκρασία σε υψηλά επίπεδα, ωστόσο η διάθεση μας ήταν καλή, ο καπετάν Τάσος ευγενής και με χαμόγελο μας εξήγησε την πορεία που θα ακολουθήσουμε.
Με σταθερή ταχύτητα 5 κόμβων κατευθυνθήκαμε προς τον Πόρο και αρχικά αντικρύσαμε το θρυλικό Ρολόι. Είδαμε την κλειστή αγορά του Πόρου. Το αρχοντικό του Κοκκάλα. Την οικία του Κορυζή που σήμερα στεγάζεται το Μουσείο Πόρου. Στη συνέχεια πλέοντας είδαμε τα ιστιοπλοϊκά σκάφη που ήταν πρυμνοδετημένα και τα γραφικά σπίτια του νησιού.
Είδαμε την Πούντα, το Σφαγείο, τη νησίδα του Καρρρά, το νησάκι Μπούρτζι. Σε όλη την θαλάσσια διαδρομή είδαμε κορμοράνους, την τοποθεσία «Επτά Μουνιά» και πήγαμε στο Μόδι.
Στο απάνεμο φυσικό λιμανάκι της Βαγιωνιάς κάναμε μπάνιο και μετά κατευθυνθήκαμε προς το Μπίστι και βέβαια στο περίφημο αρχιτεκτονικό αριστούργημα το πετρόκτιστο φάρο της «Ντάνας».
Στη συνέχεια είδαμε το φάρο ‘Νέδα» και φθάσαμε στο Γερολιμένα, προσεκτικά περάσαμε τη ξέρα Πέτρα και μπήκαμε στο κόλπο του Ρωσικού Ναυσταύθμου, πήγαμε στο νησάκι Δασκαλειό.
Η Ακτή της Αγάπης, στο Νεώριο και στο Μικρό Νεώριο.
Κάναμε μια μικρή θαλάσσια εξόρμηση στις απομονωμένες παραλίες της Τροιζηνίας. Στις Ελιές, στο Μακρύ Κάβο, στο Καψάλι και στο Σαραντακούμπη.
Επιλέξαμε να αγκυροβολήσουμε στο Καψάλι Τροιζηνίας όπου βγήκαμε κολυμπώντας στην μικρή ερημική παραλία. Εκεί, ο καπετάν Τάσος, έκανε τη χωριάτικη σαλάτα, τηγάνισε γαρίδες, γαύρο και μπακαλιάρο, μας έβγαλε εμφιαλωμένο κρασί από το «Οινοποιείο Ανδρέου» και άρχισε η γαστρονομική θαλασσινή κραιπάλη.
Στο δρόμο της επιστροφής σχεδιάζαμε με τον καπετάν Τάσο το επόμενο ταξίδι μας. Σίγουρα είπαμε θα πάμε προς τα Τσελεβίνια και την Ύδρα και οπωσδήποτε προς τα ηφαιστεικά Μέθανα.

2. DREPANI WATER SKI RESORT

Στο Δρεπάνι Τροιζηνίας, στον κλειστό αυτό πανέμορφο κόλπο βρίσκεται το Drepani Water Ski Resort όπου λειτουργεί μια πρότυπη ξενοδοχειακή μονάδα. Οι ιδιοκτήτες του ο Σωτήρης Κύπριος και η σύζυγος του Μαριάννα Κόντη έχουν δημιουργήσει μία από τις καλύτερες σχολές θαλάσσιου σκι στον κόσμο.
Στην ιστοσελίδα http://www.passage.gr/ θα βρείτε αναλυτικές λεπτομέρειες για την υποδομή και τις δυνατότητες τόσο του ξενοδοχείου όσο και της σχολής.
Το ξενοδοχειακό συγκρότημα διαθέτει 16 πολυτελή δωμάτια, ενώ ο σεφ Αντώνης Παπαδάκης δημιουργεί υψηλής γαστρονομίας πιάτα, ενώ το εστιατόριο λειτουργεί σε 24ωρη βάση για τους πελάτες του ξενοδοχειακού συγκροτήματος.
Η μεγάλων διαστάσεων πισίνα είναι ιδανικός τόπος για την ψυχαγωγία μικρών και μεγάλων επισκεπτών.
Στη σχολή θαλάσσιου σκι, διδάσκουν ο Σωτήρης Κύπριος που είναι πρωταθλητής του σκι, η σύζυγος του Μαριάννα και οι έμπειροι Βαγγέλης και Σοφοκλής. Υπάρχει υποδομή και στον Πόρο όπου μπορούν οι φιλόδοξοι να μυηθούν στα μυστικά του θαλάσσιου σκι.
Η σχολή συγκαταλέγεται ανάμεσα στις καλύτερες του κόσμου, όπου εκεί μεγάλωσε και εκπαιδεύτηκε ένας απο τους 10 καλύτερους πρωταθλητές του κόσμου, ο Φίλιππος Κύπριος, γιος του Σωτήρη και της Μαριάννας.
Ο Φίλιππος Κύπριος, έχει στην κατοχή του το πανελλήνιο ρεκόρ στο αγώνισμα, με 3 μπάλες σε 10,25 μέτρα, επίδοση αξιοζήλευτη και για τα διεθνή δεδομένα.

3. ΛΥΚΟΠΑΡΤΗ – IN THE LAND OF THW WOLF

Σε ένα φιλόξενο κτήμα 40 στρεμμάτων ανακαλύψαμε το In the Land of the Wolf. Το κτήμα βρίσκεται στις Αδέρες Τροιζηνίας και συγκεκριμένα στην περιοχή που ονομάζεται Λυκοπάρτη.
Στην ιστοσελίδα http://inthelandofthewolf.com/index.html θα βρείτε αναλυτικά τα προγράμματα που προσφέρονται.
Στο εντυπωσιακό τοπίο ζουν ο Γιάννης και η Ευφροσύνη, οι οποίοι με πολύ μεράκι και ενθουσιασμό έχουν δημιουργήσει ένα οικολογικό χωριό στο οποίο ζουν μαζί τους 14 άλογα.
Δεκατέσσερα υπέροχα άλογα τα περισσότερα από τα οποία έχουν έρθει από το Τιρόλο της Ιταλίας υπακούουν στις εντολές του Γιάννη, που ως ιδανικός γητευτής αλόγων τα πειθαρχεί και μόνο με τα σφυρίγματά του και τις κινήσεις των χεριών του.
Τα άλογα, όπως μας εξήγησε η Ευφροσύνη, έχουν ιεραρχία. Αρχηγός, πάντα, είναι θηλυκό. Στο Λυκοπάρτη, είναι η «Λόλα». Αυτή οδηγεί όλα τα άλογα. Κανένα δεν τολμά να διαταράξει αυτή την ιεραρχία.
Το κτήμα είναι γεμάτο ελαιόδενδρα και από την αρχαιότητα ζούσαν πολλοί λύκοι και για το λόγο αυτό ονομάστηκε και Λυκοπάρτη. Ωστόσο, επειδή ήταν επικίνδυνοι, πριν από τον πόλεμο επικηρύχθηκαν. Έτσι, το 1944, σκοτώθηκε ο τελευταίος λύκος από τα χέρια ενός ταγματασφαλίτη.
Η επίσκεψη για τα παιδιά και για τους μεγάλους γίνεται από τις 6.30 μ.μ. έως τις 8.30 μ.μ. Προηγείται τηλεφωνική επικοινωνία. Η εκπαιδευτική και θεραπευτική δράση ξεκινά με το τάϊσμα των αλόγων. Το καρπούζι είναι η τροφή που αρέσει στα άλογα και ευχαριστιούνται όταν τους τα δίνει με τεντωμένη και ενωμένη την παλάμη.
Μετά αρχίζει η διαδικασία εξοικείωσης με τα άλογα και γίνεται με το χάϊδεμα. Με τις ξίστρες χαϊδεύουμε τα άλογα, μια διαδικασία που είναι ευεργετική και για τα άλογα και για τους επισκέπτες.
Στη συνέχεια τα παιδιά καβαλάνε χωρίς σέλα τα άλογα και κάνουν μια μικρή βόλτα.
Μετά ο Γιάννης διασκορπά στο περιφραγμένο τμήμα του κτήματος μπάλες από άχυρο για να φάνε τα άλογα.
Το κτήμα διαθέτει και πισίνα και έχει μια υπέροχη θέα που βλέπεις από ψηλά τον μαγευτικό Πόρο.
Υπάρχει πρόγραμμα που μπορείς να διανυκτερεύσεις μέσα σε σκηνές που βρίσκονται ανάμεσα στα άλογα. Μια μοναδική εμπειρία που προσφέρεται και για αστρονομικές αναζητήσεις…

4. ΑΙ ΠΗΓΑΙ – ΙΑΜΑΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΜΕΘΑΝΩΝ

Το ξενοδοχείο «ΑΙ ΠΗΓΑΙ» του Γιώργου Νάνου, είναι ένα κτίσμα αρχιτεκτονικής του μεσοπολέμου, το οποίο κατασκεύασε και λειτούργησε ο αείμνησος Διαμαντόπουλος. Είναι η μοναδική ιαματική πηγή που λειτουργεί σήμερα στη Λουτρόπολη των Μεθάνων με προδιαγραφές και αναγνώριση. Το ξενοδοχείο λειτουργεί από το 1936 και είναι ξενοδοχείο Α’ κατηγορίας. Συνώνυμο με τη συστηματική αξιοποίηση των ιαματικών πηγών των Μεθάνων, έχει φιλοξενήσει σπουδαίες προσωπικότητες, όπως προκύπτει από το βιβλίο πελατών του.
Η λειτουργία του ξενοδοχείου ‘ΑΙ ΠΗΓΑΙ» που παρέχει και λούσεις στους λουόμενους – ευτυχώς – διατηρεί ακόμα τον χαρακτηρισμό της Λουτρόπολης στα Μέθανα. Πρόκειται για σημαντική εξέλιξη σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο, που θα διασώσει ένα σημαντικό εισόδημα των επαγγελματιών της περιοχής.
Το ξενοδοχείο είναι πρόσφατα ανακαινισμένο και το υδροθεραπευτήριο «ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ» προσφέρουν όλες τις σύγχρονες ανέσεις και εξυπηρέτηση υψηλού επιπέδου. Διαθέτει πισίνα και χώρο για ξεκούραση και ανάπαυση.
Δυστυχώς, οι τρεις κρατικές λουτροπηγές, οι δύο στην είσοδο της Λουτρόπολης και η τρίτη στον Άγιο Νικόλαο, δεν λειτουργούν την τελευταία πενταετία.
Βέβαια, αρκετοί τουρίστες και ντόπιοι κάνουν μπάνιο στην είσοδο της Λουτρόπολης, μπροστά από το παλαιό Σφαγείο, στη «λούμπα» του Αγίου Νικολάλου και στο «Λουτρό του Παυσανία» στον Άγιο Νικόλαο της Μούσχας. Ωστόσο, η επίσημη αναγνωρισμένη ιαματική πηγή εξασφαλίζει όλες τις ευεργετικές ιδιότητες και συστατικά των ιαματικών νερών.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΙΑΜΑΤΙΚΩΝ ΝΕΡΩΝ

Χαρακτηριστικά και Ιδιότητες Ιαματικού Φυσικού Πόρου
1. Ο φυσικός πόρος «Πηγής Μεθάνων (Αι Πηγαί)» Δήμου Τροιζηνίας, έχει θερμοκρασία νερού 26,5°C, ηλε- κτρική αγωγιμότητα (μ.ο.): 55550 μS/cm, ενεργό οξύτητα (Ph) (μ.ο.): 6,8, ραδιενεργά στοιχεία: ραδόνιο (Rn) (μ.ο.): 5,1± 0,4 Bq/I, ράδιο (Ra) (μ.ο.): 0,2± 0,1 Bq/I, Ουράνιο (U): < 0,5 Bq/I. Χημικά στοιχεία: Na, CI, Κ, Br και αέρια: H2S, C02. H παροχή σε κυβικά μέτρα ανά ώρα είναι: 25 m3/h. Ο φυσικός πόρος χαρακτηρίζεται και ταυτοποιείται ως: Υπόθερμος, Αλατούχος, Υπερτονικός, Χλωριονατριούχος, Καλιούχος, Βρωμιούχος, Μέτρια Ανθρακούχος, Ισχυρά θειούχος. 2. Τρόπος χρήσεως: Λουτροθεραπεία 3. Ιαματικές ιδιότητες: Ενδείξεις: Ρευματικές παθήσεις, χρόνιους ρευματισμούς, ισχιαλγίες, οσφυαλγίες, παθήσεις νευρικού συστήματος. Αντενδείξεις: Καρδιακές παθήσεις, οιδήματα κάτω άκρων, στεφανιαία νόσος, εγκεφαλικές αιμορραγίες ή θρομβώσεις αγγείων, κακοήθεις νεοπλασίες, νευρικές και ψυχικές παθήσεις, ενεργός φυματίωση, παθολογία των αρθρώσεων, εκκριτικό έκζεμα, εγκυμοσύνη μετά τον έκτο μήνα.

5. ΤΟ ΤΣΙΜΕΝΤΟΠΛΟΙΟ ΣΤΟΝ ΑΗ ΓΙΩΡΓΗ ΜΕΘΑΝΩΝ

Πλοία από τσιμέντο ναυπηγούσαν στην Ελλάδα οι Γερμανοί την περίοδο της Κατοχής για να μεταφέρουν εφόδια στο υπό τον Ερβιν Ρόμελ εκστρατευτικό σώμα στη Βόρεια Αφρική.
Οι γερμανικές αρχές για λογαριασμό της Βέρμαχτ ναυπήγησαν τσιμεντόπλοια μεσαίας μεταφορικής ικανότητας -από 250 έως 700 τόνους- χρησιμοποιώντας οπλισμένο σκυρόδεμα.
Από τα γερμανικά αρχεία, προκύπτει ότι είχε καταρτιστεί πρόγραμμα ναυπήγησης 34 τέτοιων σκαφών, αξίας 120.000 χρυσών λιρών Αγγλίας, μια δαπάνη που αντιστοιχούσε τότε στο 5,5% των γερμανικών εξόδων Κατοχής.
Σύμφωνα με τον μελετητή, κ. Βασίλιο Μανουσάκη, ερευνητή της ελληνικής οικονομίας στην περίοδο της Κατοχής, στο πρόγραμμα ναυπήγησης τέτοιων τσιμεντόπλοιων απασχολούνταν 3.000 εργαζόμενοι και συμμετείχαν μεγάλες κατασκευαστικές και εργολαβικές εταιρείες δημοσίων έργων, η σιδηροβιομηχανία και η υλοτομική βιομηχανία της χώρας.
Οπως επισημαίνει ο κ. Μανουσάκης, τα τσιμεντόπλοια εκτελούσαν μεταφορές φτάνοντας μέχρι και την Κρήτη, παρότι δεν ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένες κατασκευές. «Από τα αρχικώς 34 σκάφη τελικώς φαίνεται πως κατασκευάστηκαν και καθελκύστηκαν 25, εκ των οποίων τα περισσότερα έπασχαν από κατασκευαστικές αστοχίες, και βούλιαξαν στα νερά του Αιγαίου. Κάποια από αυτά που είχαν βυθιστεί στα ρηχά, όπως στις περιπτώσεις της Ραφήνας και των Μεθάνων, ρυμουλκήθηκαν αργότερα και κατέληξαν «μπλόκια στους λιμενοβραχίονες», είπε και πρόσθεσε: «Ηταν μια επικερδής επιχείρηση για όλους τους εμπλεκομένους. Τα κονδύλια αυτά κατέβαλε το ελληνικό κράτος, μέσω των εξόδων Κατοχής, που εξυπηρετούνταν με πληθωριστικό χρήμα, επιτείνοντας τον τρομερό πληθωρισμό. Και αυτά τα χρήματα δεν έφταναν απευθείας στους Γερμανούς κατακτητές. Πρώτα περνούσαν από ελληνικά χέρια, φουσκώνοντας το κόστος».
Στην Άη Γιώργη, υπάρχει μια εξαιρετική παραλία με άμμο, κατάλληλη για παιδιά και θαλασσοθεραπεία των κάτων άκρων.
Κοντά στο Τσιμεντόπλοιο υπάρχει η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και το εκκλησάκι της Αγίας Σωτήρας.
Υπάρχουν τρεις αξιόλογες ταβέρνες για φαγητό. Πάνω στο κύμα είναι το «Αγιοργίτικο», απέναντι από το αλιευτικό καταφύγιο είναι το «Εν πλω» και στο δρόμο προς τον Άγιο Νικόλαο το «Απάγκιο».

6. ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ ΚΑΣΤΡΟ ΣΤΟ ΑΝΩ ΦΑΝΑΡΙ

Καλημέρα.
Σήμερα θα
πάμε μια βόλτα
στο πιο πανοραμικό
χωριό της Τροιζηνίας.
Στο Άνω Φανάρι.
Θα ανέβουμε στο Κάστρο του,
όπου υπάρχει και ένα
ξωκλήσι και
στη συνέχεια
θα πάμε να
απολαύσουμε
μια γαστρονομική
πανδαισία
με διπλή μπριτζόλα,
πογάνα, ένα
μπιφτέκι 600 γραμμαρίων
και μια τυρόπιτα
που μπορεί να
χορτάσει μια
τετραμελή παρέα!
Ο “Μπατζάβαλης”
είναι προορισμός
για κάθε καλοφαγά!
ΑΝΩ ΦΑΝΑΡΙ
Η διαδρομή ξεκινάει από το μικρό εκκλησάκι στην είσοδο του χωριού Άνω Φανάρι. Ακολουθούμε το πλακόστρωτο σοκάκι και συναντάμε την οδό “Πεσόντων Δελή.
Στρίβουμε δεξιά και ανηφορίζουμε προς το Κάστρο, έχοντας στα δεξιά μας την θάλασσα. Το 1467 ο Stefano Magno αναφέρει ότι το κάστρο του Φαναρίου είναι κατεστραμμένο και είναι υπό την κατοχή των Τούρκων, ενώ E. Dodwell αναφέρει ότι στο χωριό Φανάρι υπάρχουν ερείπια αρχαίας τειχισμένης πόλης, τρεις κατεστραμμένες εκκλησίες, δύο βωοί και άλλα αρχαία λείψανα.
Ιστορικές πηγές μαρτυρούν ότι το 1456, δύο Έλληνες άρχοντες ζήτησαν από την Βενετία να τους παραδώσουν τέσσερα κάστρα, μεταξύ αυτών και το Κάστρο του Φαναρίου. Εξάλλου, ο K. Gebauer , το 1938, επισημαίνει ότι είναι ελληνιστικό οχυρό, αλλά πιο πρόσφατα, το 1969, ο A. Bon, το χρονολογεί ως Κάστρο του 14ου αιώνα.
Το Κάστρο βρίσκεται κτισμένο στο υψηλότερο σημείο του ορεινού όγκου και προφανώς από το σημείο ελεγχόταν όλος ο κόλπος της Επιδαύρου, ωστόσο λειτουργούσε και ως σταθμός ανεφοδιασμού και ελέγχου των διερχομένων από το μοναδικό μονοπάτι που ένωνε την Επίδαυρο και το Ναύπλιο με την Τροιζήνα και τα Μέθανα.
Το Κάστρο εκτείνεται σε έκταση 6 στρεμμάτων και το μήκος του είναι 100 μ. ενώ το πλάτος του είναι 35 μ. Μέσα στο Κάστρο υπάρχουν ίχνη κτισμάτων.
Στην κορυφή του μονοπατιού, υπάρχει και το ξωκλήσι των Αγίων Αναργύρων.
ΣΤΟΝ ΜΠΑΤΖΑΒΑΛΗ
Μετά την επιστροφή από το Κάστρο, η διαδρομή μπορεί να συνεχιστεί έως το χωριό Καρατζά. Εκεί μπορείτε να δείτε τη Λιμνοδεξαμενή, το Κάστρο της Χώριζας και στο τέλος μπορείτε να απολαύσετε τις τεράστιες μπριτζόλες του Γιώργου Μπατζάβαλη, το ταλαγάνι, την πογάνα – πρόκειται για αρνί με πατάτες στον φούρνο – τα μεγάλο μπιφτέκι και να φύγετε απόλυτα ευχαριστημένοι.
Η εκδρομή μπορεί να συμπεριλάβει στο πρόγραμμα και την επίσκεψη στη Λιμνοδεξαμενή του Καρατζά, η οποία είναι χωρητικότητας 400.000 κυβικών μέτρων νερού και διαθέτει και ένα δίκτυο μήκους 3.835 μέτρων που προβλέπεται να χρησιμοποιηθεί για άρδευση της περιοχής.
Επίσης, μπορούμε να αποτίσουμε φόρο τιμής στους εκτελεσμένους από τους Γερμανούς πατριώτες του Καρατζά στις 5 Ιουνίου 1944. Το Ηρώο βρίσκεται μπροστά από την εκκλησία του Αγίου Σεραφείμ, ενώ ο χώρος της εκτέλεσης είναι στο Νιχώρι.
Να θυμίσουμε ότι τον Ιούνιο του 1944, οι Γερμανοί εκτέλεσαν στην Αργολίδα και στην Τροιζηνία συνολικά 285 Έλληνες στην τελευταία εκκαθαριστική επιχείρηση που έκαναν στην Πελοπόννησο πριν αποχωρήσουν από την Ελλάδα.

Η διαδρομή ξεκινάει από το μικρό εκκλησάκι στην είσοδο του χωριού Άνω Φανάρι. Ακολουθούμε το πλακόστρωτο σοκάκι και συναντάμε την οδό “Πεσόντων Δελή Στρίβουμε δεξιά και ανηφορίζουμε προς το Κάστρο, έχοντας στα δεξιά μας την θάλασσα. Το 1467 ο Stefano Magno αναφέρει ότι το κάστρο του Φαναρίου είναι κατεστραμμένο και είναι υπό την κατοχή των Τούρκων, ενώ E. Dodwell αναφέρει ότι στο χωριό Φανάρι υπάρχουν ερείπια αρχαίας τειχισμένης πόλης, τρεις κατεστραμμένες εκκλησίες, δύο βωοί και άλλα αρχαία λείψανα. Ιστορικές πηγές μαρτυρούν ότι το 1456, δύο Έλληνες άρχοντες ζήτησαν από την Βενετία να τους παραδώσουν τέσσερα κάστρα, μεταξύ αυτών και το Κάστρο του Φαναρίου. Εξάλλου, ο K. Gebauer , το 1938, επισημαίνει ότι είναι ελληνιστικό οχυρό, αλλά πιο πρόσφατα, το 1969, ο A. Bon, το χρονολογεί ως Κάστρο του 14ου αιώνα. Το Κάστρο βρίσκεται κτισμένο στο υψηλότερο σημείο του ορεινού όγκου και προφανώς από το σημείο ελεγχόταν όλος ο κόλπος της Επιδαύρου, ωστόσο λειτουργούσε και ως σταθμός ανεφοδιασμού και ελέγχου των διερχομένων από το μοναδικό μονοπάτι που ένωνε την Επίδαυρο και το Ναύπλιο με την Τροιζήνα και τα Μέθανα. Το Κάστρο εκτείνεται σε έκταση 6 στρεμμάτων και το μήκος του είναι 100 μ. ενώ το πλάτος του είναι 35 μ. Μέσα στο Κάστρο υπάρχουν ίχνη κτισμάτων.
Μετά την επιστροφή από το Κάστρο, η διαδρομή μπορεί να συνεχιστεί έως το χωριό Καρατζά. Εκεί μπορείτε να δείτε τη Λιμνοδεξαμενή, το Κάστρο της Χώριζας και στο τέλος μπορείτε να απολαύσετε τις τεράστιες μπριτζόλες του Γιώργου Μπατζάβαλη, το ταλαγάνι, τα μεγάλο μπισφτέκι και να φύγετε απόλυτα ευχαριστημένοι.

7. ΚΑΛΛΟΝΗ – ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ – ΝΤΙΡΛΑΝΤΑΣ

Η διαδρομή ξεκινάει από τον επαρχιακό δρόμο Καλλονής – Επιδαύρου. Μόλις συναντήσουμε το ποτάμι Λαρούσι, κάνουμε δεξιά και περπατάμε στον τσιμεντόδρομο για περίπου 150 μ. Στο πρώτο σοκάκι στρίβουμε δεξιά και ανηφορίζουμε. Προσπερνάμε δύο κατοικίες και απέναντι μας στο αδιέξοδο είναι ένα γκαράζ. Ακολουθούμε το μικρό μονοπατάκι στην ανηφόρα και συνεχίζουμε να προχωράμε προς το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, που το βλέπουμε στην κορυφή του λόγου, έχοντας την περίφραξη του κτήματος στα δεξιά μας. Μετά από 200 μ. βρισκόμαστε στο ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου και στα αριστερά μας βρίσκεται το εγκαταλειμμένο νεκροταφείο της περιοχής. Στην πίσω πλευρά του Αγίου Γεωργίου, αρχίζουμε να κατηφορίζουμε μέσα σε ελαιόδενδρα και βρισκόμαστε μπροστά σε αρχαία ευρήματα.
Κατηφορίζοντας μπορούμε να απολαύσουμε το μπάνιο μας στο μικρό κολπίσκο που βρίσκεται σκεπασμένος από τις σκιές που σχηματίζουν οι λεύκες, ενώ δίπλα βρίσκεται και η ψαροταβέρνα ΝΤΙΡΛΑΝΤΑΣ, όπου η κυρά Κούλα και ο γιος της Νεκτάριος Μπάκας εγγυώνται για την ποιότητα του μεζέδων και την περιποίηση.

8. ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΟ ΑΝΔΡΕΟΥ

Στο δρόμο προς τον Γαλατά, κοντά στην στρογή των Αγίων Αποστόλων, βρίσκεται το Οινοποιείο που δημιούργησε ο Ανδρέας Ανδρέου και αξίζει να το επισκεφθείτε και θα εντυπωσιαστείτε από την ποικιλία των κρασιών που διαθέτει.
Το έτος 2010 ο Νεκτάριος Ανδρέου, γιος του Ανδρέα ανέλαβε το κτήμα και το οινοποιείο. Με νεα στοχοθεσία σχετικά με το μέγεθος του οινοποιείου, θέτει τις βάσεις εξάπλωσης των αμπελώνων αλλα και αναβάθμιση με σύγχρονα μηχανήματα του οινοποιείου. Το μπόλιασμα παράδοσης και νεωτερισμού μπαίνει σε τροχιά υλοποίησης.
Ο Νεκτάριος, ελαχιστοποίησε τις επεμβάσεις σε όλα τα στάδια παραγωγής ώστε να εκφράσουν με τον καλύτερο τρόπο το μικροκλίμα της περιοχής, και την μοναδική ποιότητα ακόμα και για τον πιο απαιτητικό γευσιγνώστη.
Στηριζόμενοι σε αρχές και αξίες και με αγάπη για τη γη των προγόνων τους, παράγουν τις εκλεκτές Οινοποικιλίες του «Οινοποιείου Ανδρέου».
Το οινοποιείο Ανδρέου είναι μια σύγχρονη boutique οινοπαραγωγική μοναδα ανάμεσα σε αμπελώνες, με λιτή αρχιτεκτονική, που σχεδιάστηκε έτσι για να καλύψει κυρίως δύο σκοπούς:
– την άψογη οινοπαραγωγική διαδικασία, με πολύ υψηλά στάνταρ σε όλα τα στάδια παραγωγής, εμφιάλωσης, ωρίμανσης και συντήρησης του κρασιού
-την επισκεψιμότητα, με χώρους ικανούς να φιλοξενήσουν, να μυήσουν, να εκπαιδεύσουν και να διασκεδάσουν τους επισκέπτες.

9. ΕΛΑΝΟΒΑ

Το κτήμα ΕΛΑΝΟΒΑ βρίσκεται κοντά στον Γαλατά και είναι ένας σημαντικός προορισμός που διαθέτει πισίνα, γήπεδο τένις, γήπεδο μπάσκετ, παιδική χαρά κλ.
Το κτήμα Ελανοβα δημιουργήθηκε από τον Μανώλη και την Βεατρίκη Παπαδάκη, ενώ σήμερα το κτήμα λειτουργεί από τα παιδιά τους. Είναι καθημερινά ανοικτο και σας προσφέρει στιγμές διασκέδασης, χαλαρωσης και αθλησης!! Είναι ένας χώρος μέσα σε ένα καταπράσινο περιβάλλον με πισινα , γήπεδο τενις, παιδικη χαρα, εστιατόριο, μπαρ.
Ανοίγει από τις 12:00 και κλείνει στις 20:00 μ.μ.

10.. ΒΑΘΥ – ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΟ

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η διαδρομή από το Στενό των Μεθάνων μέχρι το Παλαιόκαστρο και το Βαθύ. Ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει το Κάστρο του Φαβιέρου, τα Σπήλαια Στενό και Περιστερίου, το Παλαιόκαστρο, αλλά και απρόσιτες παραλίες. Στο τέλος της διαδρομής υπάρχουν εξαιρετικές ψαροταβέρνες, που διαθέτουν φρέσκα ψάρια, δεδομένου ότι οι περισσότεροι ψαράδες κατοικούν σε αυτή την περιοχή.
Στην παραλία του Παλαιόκαστρου υπάρχουν τρεις εξαιρετικές ταβέρνες, του Πάλλη, του Νικολάου και της Θεώνης, ενώ μέσα στο ψαροχώρι στο Βαθύ, λειτουργούν άλλες τέσσερις ψαροταβέρνες, του Λέκκα, της Σούλας, του Μελέτη και του Τζίμη. Υπάρχει και ένα μπαράκι για να πιείτε μετά το ποτό σας ή να απολαύσετε το παγωτό σας.

11. ΚΑΜΜΕΝΗ ΧΩΡΑ – ΟΙΝΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟ – ΘΕΑΤΡΑΚΙ

Ο σημαντικότερος κρατήρας βρίσκεται στην Καμμένη Χώρα. Αξίζει να ακολουθήσετε και το μεγάλο και το μικρό μονοπάτι. Το μονοπάτι ξεκινά από την εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Νηστευτή. Αφήνουμε αριστερά μας τον Ναό και προχωράμε προς το βουνό και στα 500 μ. βρίσκουμε τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο και τον ακολουθούμε βαδίζοντας προς τα αριστερά, όπου συναντάμε μια ταμπέλα που γράφει “Ηφαίστειο Μικρή διαδρομή: Η απόσταση από τον δημόσιο δρόμο είναι η πιο σύντομη. Υπάρχει και ταμπέλα που αναφέρει “Ηφαίστειο. Πάμε αριστερά στο μονοπάτι και σε όλη την διαδρομή βλέπουμε αριστερά μας τον Σαρωνικό κόλπο και την Αθήνα. Μόλις φθάσουμε στην κορυφή, αντικρύζουμε τον κόλπο της Επιδαύρου. Συναντάμε στο υψηλότερο σημείο μια σχισμή, που νομίζεις ότι έχει γίνει από λέιζερ. Τα τεράστια καφεκόκκινα βράχια σου κόβουν την ανάσα, σφηνωμένα το ένα μέσα στο άλλο σου δίνουν την αίσθηση ότι από στιγμή σε στιγμή θα πέσουν στο κεφάλι σου. Το επιβλητικό γεωλογικό ρήγμα με κάθετα τοιχώματα, ύψους άνω των 15 μέτρων, που είναι λίγα μέτρα πιο κάτω βρίσκεται ο κύριος κρατήρας του ηφαιστείου, πάνω στη κορυφή Κώνος στα 425 μέτρα, με διάμετρο 100 μέτρων και βάθος 40 – 50 μ.
Στην επιστροφή, στο χωριό Καμμένη Χώρα, μέσα στην ηφαιστειακή λάβα, θα βρούμε το Οινοθεραπευτήριο του Θοδωρή Ιωάννου, όπου με το χαμόγελό του θα περιγράψει πως καταφέρνει και ζει στη ερημιά της λάβας με την οικογένεια του και στη συνέχεια θα σας ανταμείψει με τους μεζέδες του.
Αν σταθείτε τυχεροί, εκεί δίπλα υπάρχει το θεατράκι, όπου κατά καιρούς γίνονται αξιόλγες εκδηλώσεις και μουσικές βραδυές.

12. ΤΟ ΛΟΥΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΥΣΑΝΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ ΤΗΣ ΜΟΥΣΧΑΣ

Στον Άγιο Νικόλαο της Μούσχας αναβλύζει μια ιαματική πηγή που την αναφέρει ο Παυσανίας που επισκέφθηκε την περιοχή. Το νερό τρέχει από τα έγκατα της γης από την εποχή της έκρηξης του ηφαιστείου των Μεθάνων. Εκεί έχουν κατασκευάσει με μεράκι μια πέτρινη μπανιέρα στην οποία μπορείς να κάνεις δωρεάν χρήση των ιαματικών πηγών.
Ακολούθως, έχεις τη δυνατότητα να δοκιμάσεις εκπληκτικούς μεζέδες από τα δύο ταβερνάκια που είναι στην παραλία.
Στο Las Olas, δηλαδή πάνω στο κύμα, θα συναντήσεις την Μαρία, που είναι ερωτική μετανάστρια από την Ιαπανία όταν γνώρισε τον Παναγιώτη που ήταν ναυτικός. Η Μαρία, θα στου φτιάξει την παέλια, όπως την έμαθε στην Ισπανία, ενώ στον «Κάβο», η. Σιδερούλα, θα σου σερβίρει το γιουβετσάκι θαλασσινών.

13. ΚΑΝΤΙΝΑΪΣ

Στην παραλία Βοτσαλάκια, στην Καλλονή Τροιζηνίας είναι μια απόμακρη και συνάμα φιλόμενη παραλία, όπου μπορείς να απολαύσεις τα καταγάλανα νερά του Σαρωνικού. Η παραλία βρίσκεται στην έξοδο της Καλλονής όπως έρχεσαι από τον Γαλατά ή πριν μπεις στην Καλλονή ερχόμενος από την Επίδαυρο. Βέβαια, απαιτείται μια μικρή παράκαμψη προς την θάλασσα.
Εκεί δύο φίλοι, ο Άγγελος και ο Γρηγόρης, έχουν φτιάξει με μεράκι μια καντίνα, που την έχουν ονομάσει ΚΑΝΤΙΝΑΪΣ, όπου μπορείς να γευθείς τα κοκτέϊλ, αλλά και τους μεζέδες. Δεν έχει συνήθως κόσμο και για αυτό το λόγο είναι προορισμός που σου δίνει τη δυνατότητα και την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε ένα απομακρυσμένο νησί.

14. KALLONI RESORT

Το Kalloni Resort είναι όαση στην Τροιζηνία, η οποία διαθέτει δωμάτια, πισίνα και εστιατόρια, καθώς και μπαρ. Είναι μια οικογενειακή επιχείρηση που διευθύνεται από τον Γιώργο και την Λέττα και τα παιδιά τους.
Το συγκρότημα έχει σύγχρονα διαμερίσματά και προσφέρει αυθεντικα ποτά και cocktails στο bar στο cafe του ξενοδοχείου.
Στην πισίνα, μπορείς να κάνεις μπάνιο, ανεξάρτητα αν είσαι πελάτης των δωματίων. Υπάρχει δυνατότητα και για υδρομασάζ. Όπως λένε οι άνθρωποι του συγκροτήματος, στον περιβάλλοντα χώρο της πισίνας θα χαρείτε τον ήλιο και τον καταγάλανο ουρανό στις ξαπλώστρες, στα ανάκλιντρα ή στα τραπεζάκια του cafe, απολαμβάνοντας τον καφέ σας ή έναν παγωμένο φυσικό χυμό από τα λεμόνια και τα πορτοκάλια της περιοχής μας, διαβάζοντας ένα βιβλίο.
Η παιδική πισίνα, η παιδική χαρά και οι μεγάλοι περιφραγμένοι χώροι του ξενοδοχείου χαρίζουν με ασφάλεια στους μικρούς μας φίλους τις πιο ανέμελες και ευχάριστες στιγμές των διακοπών τους.

15.Η ΜΑΓΟΥΛΑ

Από τις πρόσφατες ανακαλύψεις στην Τροιζηνία είναι αυτή της Μεγάλης Μαγούλας, που βρίσκεται κοντά στην πόλη του Γαλατά. Το έτος το 1997 ανακαλύφθηκαν τρεις θολωτοί μυκηναϊκοί τάφοι σε ένα μικρό λόφο στην ακτή του όρμου Πώγωνα (Βίδι). Οι τάφοι βρίσκονται στο δυτικό άκρο της. Ο παλιότερος χρονολογείται το 16ο αιώνα π.Χ. σχηματίζει εσωτερικά έναν κύκλο με διάμετρο 5 μ. και έχει μεγαλιθική είσοδο χωρίς τον χαρακτηριστικό δρόμο των θολωτών μυκηναϊκών τάφων. Ο δεύτερος είναι μικρότερος (3,80 μ.) και ο τρίτος είναι πολύ μεγάλος (11 μ.).

Εξάλλου, ο τύμβος που τον σκέπαζε είχε διάμετρο 60 μ. «Για να κτιστεί ένα τέτοιο οικοδόμημα θολωτό, που αναλογεί σε μια τριώροφη πολυκατοικία, χρειαζόταν εξειδικευμένους τεχνίτες, ακόμη και αρχιτέκτονες», λέει η αρχαιολόγος της ΚΣΤ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων κυρία Ελένη Κονσολάκη-Γιαννοπούλου. «Είναι σαφές ότι ανήκει σε κάποιον τοπικό ηγεμόνα». Αν και συλημένος, η έρευνα αποκάλυψε εντός αυτού χρυσά κοσμήματα εξαιρετικής τέχνης και έναν αμφορέα από τη Χαναάν, που φανερώνει τη διακίνηση αγαθών από την Ανατολή και την Κρήτη.
Στο εσωτερικό του βρέθηκαν χρυσά κοσμήματα, πρώιμα ειδώλια κι ένας αμφορέας από τη Χαναάν, που φανερώνουν εμπορικές σχέσεις με την Ανατολή και την Κρήτη. Τα ευρήματα δείχνουν ότι οι νεκροί του τάφου ήταν εξέχοντα μέλη της κοινωνίας. Πάνω στον λόφο έχουν επίσης εντοπισθεί ίχνη Μεσοελλαδικής ακρόπολης.

16. ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΤΡΟΙΖΗΝΑΣ

17. Ο ΧΩΡΟΣ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

18. ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟΓΕΦΥΡΟ

19. ΤΟ ΘΡΟΝΙ, ΤΟ ΝΗΣΑΚΙ ΚΑΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΗ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗ

20. ΤΟ ΛΕΜΟΝΟΔΑΣΟΣ

Η διαδρομή ξεκινάει από την Πλάκα, που βρίσκεται πάνω στο δρόμο Γαλατά Ερμιόνης και τα πρώτα δένδρα του Λεμονοδάσους αρχίζουν από το ξωκλήσι του Αγίου Σεραφείμ και εκτείνεται στις βορεινές παρυφές του όρους Αδέρες, μαζί με τις περιοχές Άρτιμο, Λέπουρι, Μονοπάτι και Καραπολίτη και διαθέτει σήμερα πάνω από 40.000 δένδρα, κυρίως ελαιόδενδρα και μικρότερο αριθμό λεμονόδενδρων. Τα πρώτα προβλήματα στο Λεμονοδάσος αναφύονται όταν τα λεμονόδενδρα, περί τις 20.000, προσεβλήθησαν το 1873 υπό κομμιάσεως. Η ασθένεια εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1869 στον Δαμαλά. Όμως, την διετία 1882 και 1883 με πρωτοβουλία του Δήμου Πόρου φύτευσε νεραντζόφυτα. Όπως αναφέρει προπολεμικά ο Ιωάννης Σταματίου, τα “λεμόνια εκάστης εποχής έχουν και ιδιαίτερο όνομα, του καλοκαιριού λέγεται δίφορο και των άλλων εποχών, μουτσίνα, μπαρδούνα, μουτσινοδίφορο, μαύρο Πριν τον πόλεμο τα δένδρα ποτίζονταν μια φορά κάθε τριάντα έως σαράντα πέντε ημέρες μέσω των τσιμεντένιων αυλακιών κοντίτο – που είχαν κατασκευαστεί. Το Λεμονοδάσος διέθετε τρεις νερόμυλους, καταρράκτες και πιο γνωστός είναι ο καταρράκτης του Καρδάση, της οικογένειας Λαζάρου. Στο υψηλότερο σημείο του Λεμονοδάσους υπάρχει το ξωκλήσι του Αγίου Παντελεήμονα. Στο Λεμονοδάσος, όπως επισημαίνει σε πρόσφατη μελέτη του ο γεωπόνος Γεώργιος Δ. Κωστελένος “έχει βρεθεί η ίωση καραντίνας “Τριστέτσα είναι μοναδική ιδιαίτερη περίπτωση και είναι κυρίως τουριστικός και όχι παραγωγικός χώρος. Συνεπώς η εκρίζωση και η καταστροφή μεγάλου μέρους ή του συνόλου των εσπεριδοειδών σε αυτό, μπορεί να αποτελέσει ισχυρότατο πλήγμα στον τουρισμό της περιοχής και σίγουρα ανασταλτικό παράγοντα μελλοντικής του αξιοποίησης του.

21. Η ΛΙΜΝΗ ΤΗΣ ΨΗΦΤΑΣ

22. ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΦΑΒΙΕΡΟΥ

Το Κάστρο του Φαβιέρου είναι ένα οχυρό του 19ου αιώνα, που καταασκευάσθηκε σε υψόμετρο περίπου 80 μέτρων, πάνω στο λόφο του Στενού των Μεθάνων, στη στενή λωρίδα γης που συνδέει τα Μέθανα με την Πελοπόννησο.

Το κάστρο έκτισε το 1826 ο Γάλλος φιλέλληνας στρατηγός Νικόλαος Κάρολος Φαβιέρος (1782-1855). Ο Φαβιέρος οργάνωσε το πρώτο Ελληνικό τακτικό σώμα στρατού (εξ ού και το όνομα του απέναντι χωριού, Τακτικούπολη). Κτίστηκε πάνω στα ερείπια αρχαίας οχύρωσης που είχε κατασκευαστεί τον 5ο αιώνα π.Χ. κατά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο από τον Αθηναίο στρατηγό Νικία.

Το κάστρο συνολικής έκτασης περί τα 235 τ.μ.
Η καλύτερα διατηρημένη πλευρά είναι η νοτιοανατολική πρόσοψη μήκους 20μέτρων που πλαισιώνεται από δύο κυλινδρικούς πύργους.
Πίσω από το κάστρο προς τα βορειοδυτικά υπάρχει ένα μεγάλο πλάτωμα που μάλλον ήταν μέρος της αρχαίας οχύρωσης.

Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΦΑΒΙΕΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ

Τα Μέθανα, το 1826 έγιναν το κέντρο του αγώνα. Ο Γάλλος Κάρολος Φαβιέρος οργάνωσε στο Στενό, τον ελληνικό τακτικό στρατό. Με αφορμή το γεγονός ότι στην περιοχή στρατοπέδευσε ο τακτικός στρατός, το χωριό Ντάρα ή Δάρα μετονομάστηκε σε Τακτικούπολη. Ο Φαβιέρος ήταν στρατιωτικός και φιλέλληνας. Σπούδασε στην Πολυτεχνική σχολή του Παρισιού και συμμετείχε το 1807 σε αποστολή στην Κωνσταντινούπολη και διακρίθηκε στην εκστρατεία του Ναπολέοντα στην Ιβηρική Χερσόνησο και στη Ρωσία. Το 1824 ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Το επόμενο έτος η ελληνική κυβέρνηση του ανέθεσε τη διοίκηση του τακτικού στρατού. Ο τακτικός στρατός παρέλασε για πρώτη φορά στις 5 Οκτωβρίου 1825. Ο άνδρες που αποτελούσαν αρχικά τον τακτικό στρατό ανέρχονταν σε 400, αργότερα έγιναν 3.000.

Το 1826 ο τακτικός στρατός αριθμούσε 2.000 άνδρες. Μετά την διαφωνία με τον Γ. Καραϊσκάκη ο Φαβιέρος κατέφυγε στα Μέθανα, όπου αναδιοργάνωσε τον τακτικό στρατό. Στις 30 Ιουλίου, του 1826, μετακινήθηκε προς την Ελευσίνα και στις 8 Αυγούστου συμμετείχε σε μάχη με τους Τούρκους στο Χαιδάρι. Ο στρατός ενώθηκε με τους άνδρες του Καραισκάκη και άλλων οπλαρχηγών. Ο Φαβιέρος επέστρεψε στα Μέθανα μαζί με τους άνδρες του, μετά την παράδοση της Ακρόπολης στους Τούρκους, που έγινε στις 25 Μαίου 1827. Στα Μέθανα σώζεται ακόμα το φρούριο, μαζί με τους τέσσερις πυργίσκους, όπου στρατοπέδευσε ο τακτικός στρατός. Το φρούριο αυτό ονομάζεται το «Κάστρο του Φαβιέρου» και βρίσκεται στην στρατηγική θέση στο Στενό, λίγα μέτρα μακρύτερα από τα αθηναϊκά τείχη που σώζονται από τον 5ο αιώνα π.Χ.

Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ

Στα Μέθανα ήρθε και ο στρατηγός Μακρυγιάννης, το 1826, προκειμένου να συναντήσει τον Κ. Φαβιέρο, με εντολή της τότε Διοίκησης και συμμετείχε ενεργά στη συγκρότηση του τακτικού στρατού. Στα απομνημονεύματα του, ο στρατηγός Μακρυγιάννης, γράφει για τα Μέθανα: «Δια να μην γένη αυτό το κακό, να κοπή ο Περαίας, πολέμησαν όλοι το Φαβιέ και πήρε τον ταχτικόν και πήγε εις τα Μέθενα, σ’ ένα έρημον και νοσώδη τόπον, κ’ έφκειασε εκεί κάστρο και σπίτια. Κι’ ως νοσώδης ο τόπος, αφανίστηκαν οι άνθρωποι και χάθηκαν κακώς κακού». Επίσης σε άλλο σημείο γράφει: «Ήρθαν και τα άλλα τα μέλη της Επιτροπής της Διοίκησης, είπαν να πάγη ένας από αυτούς εις τα Μέθενα να μιλήση με τον Φαβιέ. «Ήταν καλέ, μου λένε, να πάγαινες και μόνος σου – είσαι αστενής, θα τον ενθουσίαζες αλλοιώς. Τους λέγω, να πεθάνω εις τον δρόμον θα πάγω να νεργήσω ό,τι μπορώ». Επήγα εις τα Μέθενα. Με δέχθηκε ο αγαθός Φαβγές κι όλοι οι αξιωματικοί. Τους ενθουσίασα. Τους ηύρα, πρόθυμους και με μεγάλον πατριωτισμόν. Σηκωθήκαμεν με τον Φαβγέ και πήγαμεν εις την Διοίκηση. Και διοριστήκαμεν εμείς οι δύο επίτροποι με δυό μέλη από την Διοίκηση και σκεδιάσαμεν και μιλήσαμεν να μείνη μυστικόν το σχέδιόν μας, κ’ έμεινε. Πήγε ο Φαβγές εις τα Μέθενα, έκαμε χαζίρι το σώμα του και το φόρτωσε πολεμοφόδια».
Στο σχέδιο για την αυτοβιογραφία του ο στρατηγός Μακρυγιάννης λέει: «Πήγα στην κυβέρνηση κ’ είπα αυτά όλα και μ’ έστειλε και πήγε εις τον γενναίον και αγαθόν Φαβιέ στα Μέθενα και αυτός και ούλοι μέσα οι γενναίοι άνδρες μ’ άκουσαν και πήραν απάνω τους πολεμοφόδια και αλοιφάδες για τους πληγωμένους και άλλα και μπήκαν μέσ’ το κάστρο. Πόσοι θυσιάσθηκαν η ιστορία σας τα λέγει». Σε δεύτερο σχέδιο της αυτογραφίας του γράφει: « η Διοίκησις με διορίζει να υπάγω εις Μέθενα και με διαταγάς της προς τον Κολονέλον Φαβιέρον. Υπακούει ο Γεν(αιότατος) Κολονέλος ετοιμάζεται δια πεντέξ’ ημέρας και μετά εξακοσίων στρατιωτών του, φορτωμένων μπαρούτην εισέρχεται εις την Ακρόπολιν πολεμών».

23. ΚΡΑΣΣΟΠΑΝΑΓΙΑ

Η Κρασσοπαναγιά είναι χτισμένη πάνω σε απότομα ασβεστολιθικά βράχια στην δυτική άκρη της χερσονήσου των Μεθάνων. Ο θρύλος λέει ότι ένας ναυτικός είχε φορτώσει στο καΐκι του βαρέλια με κρασί και περνώντας από το σημείο αυτό έπεσε σε φουρτούνα. Καθώς το πλοίο του κινδύνευε να βυθιστεί, ο ναυτικός προσευχήθηκε στην Παναγία και έκανε τάμα να χτίσει μια εκκλησία από κρασί. Έτσι, αφού σώθηκε έχτισε μια εκκλησούλα ανακατεύοντας χώμα με κρασί αντί για νερό.
Η πρόσβαση είναι δια θαλάσσης, όμως υπάρχει και ένα μονοπάτι που καταλήγει στο ξωκλήσσι. Το συνολικό μήκος της διαδρομής είναι 3.8 χλμ. Το μονοπάτι αρχίζει από την Καμμένη Χώρα. Περπατάμε στον χωματόδρομο στα αριστερά μας τον οποίο και ακολουθούμε. Αφού περπατήσουμε στο χωματόδρομο αυτό για 2.5 χλμ, συναντάμε διακλάδωση από όπου ξεκινά χωματόδρομος στα αριστερά μας και ανηφορίζει. Συνεχίζουμε, ακολουθώντας το δεξιό και μεγαλύτρο χωματόδρομο. Μετά από 55μ, ο χωματόδρομος κάνει μια απότομη δεξιά στροφή και κατηφορίζει προς τη θάλασσα. Σε 185 μ. το μονοπάτι περνά στα δεξιά μιας μάντρας και από 35 μ. καταλήγει σε κατακόρυφο βράχο. Σε απόσταση 30 μ από το βράχο, το μονοπάτι στρίβει αριστερά και ανηφορίζει κάπως απότομα.
Μετά από άλλα 65 μ, το μονοπάτι καταλήγει σε μια μικρή χαράδρα η οποία μοιάζει με απότομη ρεματιά που καταλήγει στη θάλασσα. Στο σημείο αυτό πρέπει να συνεχίσουμε την πορεία μας ευθεία κατηφορίζοντας στα απόκρημνα βράχια. Μετά από περίπου 450 μ. συντάμε την κατάλευκη Κρασοπαναγιά.

24. ΠΕΤΡΟΚΑΡΑΒΟ

Απέναντι από τα Μέθανα, ένα από τα πετροκάραβα της Ελλάδας: το Πετροκάραβο του Σαρωνικού, μια συστάδα βράχων σε σχήμα υποβρυχίου εν αναδύσει, μοναδικό και πανέμορφο, που δεσπόζει στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ Αίγινας και Πόρου.
Το Πετροκάραβο αυτό είναι ένα σύμπλεγμα από πολύ μικρές νησίδες μήκους περί 300 μ., 22 μίλια μακριά από την Αγ. Μαρίνα, ανατολικά των Μεθάνων και νότια της Αίγινας, αντίκρυ στον κάβο-Μπίστη του Πόρου και στον Καβαλάρη της Αίγινας.
Ο βυθός παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον αφού ανάμεσα στις νησίδες υπάρχει ένα μικρό φαράγγι καθώς και μεγάλο βάθος περιμετρικά.
Το μυθικό πετροκάραβο του Σαρωνικού αποτελεί μνημείο της Φύσης, μοναδικής ομορφιάς. Το νησί των θρύλων, με εικόνες γεμάτες κίνηση, ήχους και αλμύρα, συνιστά σημείο αναφοράς για τους ναυτικούς διαμέσου των αιώνων.